ΤΟ ΧΑΛΑΖΩΝΙ
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ: Το Δημοτικό Διαμέρισμα ΧΑΛΑΖΩΝΙΟΥ είναι χωριό του Νομού Μεσσηνίας της επαρχίας Τριφυλίας. Βρίσκεται ανάμεσα στα Φιλιατρά και την Κυπαρισσία 2,5 χιλ. πανω απο τον εθνικό δρόμο.Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 110μ. και απέχει 260 χιλ. από την Αθήνα.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ: Το Χωριό άλλαξε 4 θέσεις, ξεκίνησε από τον Αγρίλη στο κτήμα Σωτηρόπουλου, στην συνέχεια για λόγους ασφαλείας (συχνές επιθέσεις κουρσάρων) αναγκάστηκαν οι κάτοικοι να κτίσουν το χωριό 200-300 μέτρα πάνω από την εθνική οδό κοντά στα Διπόταμα. Η τοποθεσία αυτή λέγεται Κάτω Χωριό. Για τους ίδιους λόγους μεταφέρεται στη θέση που απέχει 300μ. νότια του σημερινού χωριού στην τοποθεσία Παλιοχώρι. Υπάρχουν κατάλοιπα συνοικισμού, τα θεμέλια εκκλησίας Αγ. Νικολάου και τάφοι που έγιναν γνωστά από πρόχειρη ανασκαφή που έκανε ο Γεώργιος Συρεκέλας με χωριάτες. Μια παράδοση θέλει τα δύο χωριά σύγχρονα. Ο χώρος ήταν σκεπασμένος με μεγάλα πυκνά δένδρα, παρείχε ασφάλεια και ήταν δύσκολη η επιδρομή από κουρσάρους.
ΟΝΟΜΑΣΙΑ:Για το όνομα του χωριού υπάρχουν διάφορες εκδοχές, κατά μία εκδοχή προήλθε από Η ΚΑΛΗ – ΖΩΝΗ (είχε καλή ζώνη προστασίας από τους κουρσάρους) ή (καλή ζώνη – εύπορη περιοχή όπως πραγματικά είναι) όπου με το πέρασμα του χρόνου έγινε ΚΑΛΗΖΩΝΗ….ΧΑΛΑΖΩΝΗ και τελικά ΤΟ ΧΑΛΑΖΩΝΙ, κατά άλλη εκδοχή το όνομα προήλθε από ΧΑΛΑΣΜΕΝΗ – ΖΩΝΗ (λόγω των πολλών αλλαγών θέσης) και με τον καιρό εξελίχθη σε ΧΑΛΑΖΩΝΗ……ΤΟ ΧΑΛΑΖΩΝΙ και τρίτη εκδοχή προέρχεται από το Χαλαζωνίτης (1) επίθετο κατοίκου. Τα παράγωγα του είναι Χαλαζωνίτης, Χαλαζωνίτικος κάμπος, Χαλαζωνάκι (μικρή συνοικία Β.Α. του Φουρναράκειου στα Φιλιατρά)
ΙΣΤΟΡΙΑ:Το χωριό κατοικείται από πολύ παλιά, το συναντάμε στην απογραφή των Ενετών που έγινε στην επαρχία μας 29.09.1690 (2) όπου αναφέρεται πληθυσμός 22 άνδρες, 25 γυναίκες, 18 αγόρια, 8 κορίτσια, σύνολο 73 κάτοικοι. Σύμφωνα με το βιβλίο (πόλεις και επικοινωνία στη Μεσόγειο) το 1703 οι Ενετοί κατακτητές της περιοχής, παραχώρησαν γη στο Χαλαζώνι σε Αρμένιους μοναχούς.(3) Στις αρχές του 19ου αιώνα αναφέρεται από τον Γάλλο περιηγητή Πουκεβίλλ (4) που έκανε ταξίδι στην Ελλάδα ότι ο πληθυσμός του χωριού αποτελείται από 15 οικογένειες (15 Χ 5 = 75 άτομα). Το Χαλαζώνι, η Καναλουπού (Πλάτη), το Κατσίμπαλη (Εξοχικό), οι Χριστιάνοι, η Βάλτα άνηκαν στον δήμο Εράνης. Με Βασιλικό διάταγμα της 31.08.1912 δημιουργήθηκε η Κοινότητα Χαλαζωνίου μαζί με την Καναλουπού αποσπώμενες από τον Δήμο Εράνης. Με το Βασιλικό Διάταγμα της 14.03.1919 αποσπάστηκε η Καναλουπού και έγινε χωριστή κοινότητα.
Κατά την απογραφή του 1920 κάτοικοι ήταν 259, του 1928 κάτοικοι 272, του 1940 κάτοικοι 282, του 1951 κάτοικοι 283, του 2001 κάτοικο 234 και σήμερα περίπου 150. Αγροτικές περιοχές του Χωριού είναι, τα μισοράχια, οι κοκκινιές, τα ρέματα, τα ξερικά, το αμούρι, η γραμμένη πλάκα, ο κάμπος, το φραγκόβρυσο, οι γκορτσές, τα ξερικά, τα παλιοχώρια. Ιστορία του χωριού στολίζει ο θρυλικός ρασοφόρος οπλαρχηγός του 1821 Παπαναστάσης (5) που κρατά τα νήματα του αγώνα στον κάμπο, ενώ στην ορεινή Τριφυλία την πρωτοπορία είχε ο Παπατσώρης από του Σουλιμά. Ο Παπαναστάσης έχει εξοπλίσει 50 παλληκάρια και ήταν προστάτης κάθε κατατρεγμένου χριστιανού από τον Τούρκο. Αγαπούσε τα όπλα τόσο πολύ που όταν λειτουργούσε τα είχε επάνω στην Αγία Τράπεζα. Για την συνήθεια του αυτή είχε τιμωρηθεί από τον Μητροπολίτη Χριστιανουπόλεως Γερμανό με δίμηνο αργία. Όταν ο Μητροπολίτης συνελήφθει από τον αγά Κουσούρη κοντά στη Φαρακλάδα, ο Παπαναστάσης με τα παλληκάρια του τον απελευθέρωσε και ο Μητροπολίτης του χάρισε τη ποινή και του επέτρεψε να ιερουργεί με τα όπλα (τα άγια λείψανα όπως τα αποκαλούσε ο Παπαναστάσης). Η συμβολή του στην πολύμηνο πολιορκία στο Νιόκαστρο ήταν σημαντική (όπου σκοτώθηκε ο γιός του Μήτρος), είχε οικτρό τέλος που αποτελεί βαριά σκιά στα βήματα του αγώνος των Τριφυλίων. Παραθέτουμε λίγα στοιχεία από την ιστορία του. Γεννήθηκε στο Χαλαζώνι το 1765, ήταν γιός του Μήτρου και Προκοπής που προόριζαν τον μικρό Τάσο για παπά. Σχολείο πήγε στο εκκλησάκι της Παναγίας Γουβιώτισσας στα Φιλιατρά που το είχε ο ιερομόναχος δάσκαλος Ιωνάς που ήταν γνωστός για την αυστηρή παιδαγωγική του. Παντρεύτηκε μια πλούσια κόρη από τα Φιλιατρά και αποκτά 3 κορίτσια και τον αγαπημένο του Μήτρο. Χειροτονείται παπάς και παίρνει τρεις ενορίες της Παναγίας Γουβιώτισας, του Χαλαζωνίου και του Χριστιάνου. Είχε μυηθεί από τους πρώτους στη φιλική εταιρεία. Λέγεται ότι όταν ήρθε ο Κολοκοτρώνης από την Ζάκυνθο πέρασε από το Χαλαζώνι και συνάντησε τον Παπαναστάση στο σπίτι του που ήταν στο σημερινό ελαιουργείο του Σμυρνή.
Επίσης έντονη ήταν η δράση στο χωριό, του Παπαγιάννη (Ιωάννης Παναγιωτόπουλος) στην τοπική κοινωνία, ειδικότερα μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1886 που έγιναν μεγάλες καταστροφές σε όλο το χωριό, όπου μεταξύ άλλων έπεσε η νότια πλευρά της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου. Μετά από μεγάλες προσπάθειες έγινε η ανοικοδόμηση του Ναού με το ιδιαίτερου κάλους ξυλόγλυπτο τέμπλο.
Μέχρι τώρα υπάρχει η περίφημη βρύση της Παπαδιάς κοντά στο σπίτι του Παπαγιάννη (ιδιοκτησίας σήμερα του Τάσου Καναβού) στο χωριό έως το 1972 υπήρχαν οι βρύσες της Παπαδιάς – του Κόλλια – της καρυδιάς Κανελλόπουλου – της Εκκλησίας οι οποίες έπαιρναν νερό από δεξαμενή που υπήρχε στου Μαρίνη, το οποίο ερχόταν από την Καναλουπού.
ΠΕΡΙΗΓΗΣΕΙΣ:Ο επισκέπτης μπορεί να δει απομεινάρια των Χαλαζωνίτικων νερόμυλων (του Χρόνη) Βόρεια του Χωριού (στη Δέση) στο δρόμο για τα Μεσοράχια. Οι νερόμυλοι λειτουργούσαν το καλοκαίρι μόνο νύχτα με νερό που ερχόταν από την Καναλουπού, μέσω του ρέματος Δέση. Με το ίδιο νερό ποτιζόταν ο κάμπος του Χαλαζωνίου μέσω αυλακιού. Την σειρά ποτίσματος την καθόριζε ο νεροφύλακας που οριζόταν από τους ενδιαφερόμενους οι οποίοι πότιζαν συνήθως νύχτα. Επίσης, μπορεί να κάνει βόλτα μέσα από όμορφο μονοπάτι, σκεπασμένο από τον ίσκιο των δένδρων, στο παλιό πηγάδι Νότια του χωριού στο ρέμα (Σκατέλο) ανάμεσα στο νέο Χωριό και το παλαιό. Από το πηγάδι αυτό έπαιρνε νερό το χωριό παλαιά πριν το 1885 (κατασκευάστηκε δεξαμενή) αλλά και σε νεώτερα χρόνια όποτε δεν είχε νερό η δεξαμενή.
Επισκέψιμο είναι το ανακαινισμένο εκκλησάκι του Σωτήρος (η ανακαίνιση έγινε το 2008 από τον Σύλλογο των Χαλαζωνιτών Αθήνας με προσφορές όλων των Χαλαζωνιτών) στην είσοδο του χωριού, με τον μικρό κήπο απο τριανταφυλλιές στέκι των νέων τις βραδυνές καλοκαιρινές νύχτες παρόλο που γειτνιάζει με το νεκροταφείο.
Μπορεί ο επισκέπτης να απολαύσει, λόγω της θέσης του Χωριού, τόσο την ανατολή όσο και την δύση του ηλίου. Είναι εξαιρετικό θέαμα η ανατολή από το όρος Αιγάλεω την κορυφή του Αγίου Κωνσταντίνου αλλα και η δύση του ηλίου ανοικτά του Αγρίλη στα Στροφάδια.
Περίοπτη θέση στη πλατεία του χωριού έχει ο γέρο πλάτανος, που είναι ανάμεσα στα δύο καφενεία και στον ίσκιο του έχουν πιεί τον καφέ τους τόσοι και τόσοι Χαλαζωνίτες (6) και όχι μόνο.
Το παλαιό Σχολείο κόσμημα του χωριού, κτίστηκε με έξοδα και προσωπική εργασία των χωριανών, χωρίς μαθητές πλέον χρησιμεύει ως γραφείο του Τοπικού Συμβουλίου και Αγροτικό ιατρείο. Με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου μπορεί να κάνει χρήση και ο Σύλλογος Χαλαζωνιτών για εκδηλώσεις.
———————————————————————-
1) Βλέπε D.GEORGACAS-W. MCDONALD, PLACE OF NAMES S.W. PELOPONNESUS, σελ. 278 (Αθήνα 1967).
(2) TERRITORIO DI ARCADA που ανήκε στο νομό Μεθώνης 29.9.1690 Δ.Ι.Ε. τόμος Β σελ.282-317 (1885).
(3)ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ απο τον Εύξηνο Πόντο στην Πελοπόννησο και την Βενετία ΑΛΕΞΗΣ ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ σελ. 286.
(4) POUQEVILLE, VOYAGE DE LA GRECE τομ. VI σελ. 19 (PARIS 1820).
(5) Λεύκωμα Τριφυλίας 1938 σελ. 80-112.
(6) Από το άρθρο της Βασιλικής Πλέσσα στο περιοδικό « ΤΑ ΦΙΛΙΑΤΡΑ» τεύχος 144, 10ος – 12ος 1996.
Τα στοιχεία αντλήθηκαν από δημοσιεύσεις στοπεριοδικό <ΤΑ ΦΙΛΙΑΤΡΑ>> με σημαντηκότερητην μελέτη του αείμνηστου καθηγητή ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΓΡ. ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ τεύχος 80-81 Μάρτιος 1977 σελ. 39-49.
Την μεταφορά την φρόντισε ο Γεώργιος Θ. Λάνος Πρόεδρος του Συλλόγου Χαλαζωνιτών ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2011.
Ο ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Ο Οπλαρχηγός Αναστάσιος Παπαδημητρόπουλος ή καπετάν Άνθιμος, γεννήθηκε στο Χαλαζώνι το 1765 και ήταν παιδί του Μήτρου και της Προκοπής. Ήταν μετρίου αναστήματος, με μεγάλα μαύρα μάτια,με φαρδύ στέρνο, μαύρη γενειάδα, ανδρείος ,αγαθός αλλά ευέξαπτος.
Εκπληρώνοντας τον πόθο του πατέρα του έγινε Παπάς φοιτώντας στο σχολείο του Ιερομόναχου Ιωνά, που λειτουργούσε στον ναό της Παναγίας της Γουβιώτισσας. Διακρίθηκε για την φιλομάθειά του, έγινε καλίφωνος ιεροψάλτης και ονομάστηκε Αναγνώστης. Παντρεύτηκε κοπέλα απο τα Φιλιατρά και απέκτησε έναν υιό τον Μήτρο και τρία κορίτσια.Έγινε ιερέας στην ενορία της Παναγίας Γουβιώτισσας όπως στο Χαλαζώνι και στούς Χριστιάνους.
Ο Παπαναστάσης δεν ήταν μόνο καλός ιερομένος αλλά εθεωρείτο μεγάλος προστάτης των κατατρεγμένων χριστιανών.Στο πανηγύρι του Αγίου Γεωργίου στα Φιλιατρά χαστούκισε ένα τούρκο που πείραξε μια Ρωμιά. Θεωρούσε σπουδαίο καθήκον να συμβιβάζει τις διαφορές μεταξύ των ενοριτών του, χωρίς να διστάζει όπου χρειαζόταν να ασκεί την σωματικήν του δύναμη.Λέγεται ότι δεν είχε καλές σχέσεις με τον Μητροπολίτη Χριστιανουπόλεως Γερμανό επειδή οπλοφορούσε. Έφερε πάντα μαζίτου δύο πιστόλια τα οποία αποκαλούσε <<Άγια Λείψανα>>ια τον λόγο αυτόν δεχόταν συχνά επιπλήξεις απο τον επίσκοπο και τελικά τιμωρήθηκε με αργία σαράντα ημερών. Πριν την λήξη της ποινής του ο Μητροπολίτης αναγκάστηκε με ευγνωμοσύνη να δεχθεί την συνδρομή του Παπαναστάση προκειμένου να απαλλαγεί απο την ομηρία που του είχε στήσει ο Οθωμανός Μεχμέτ Κουσουρής στην Φαρακλάδα και ζητούσε λύτρα 20.000 γρόσια.Μετά απο αυτό το γεγονός ο Μητροπολίτης που ΄ήταν Φιλικός ανακάλεσε την ποινή και ευλόγησε τα όπλα.
Ο Παπαναστάσης μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία μαζί με άλλους Φιλιατρινούς :Καραπατά-Σκορδάκη-Παναγιώταρο. Με την έναρξη του αγώνα θα παρουσιαστεί οπλαρχηγός του κάμπου με πενήντα παλικάρια.Υπήρξε διακεκριμένος αγωνιστής και ομαδάρχης και έλαβε μέρος στην πολιορκία του Νεοκάστρου στην οποία σκοτώθηκε ο γιός του Μήτρος. Ο Επίσκοπος Μεθώνης αρχηγός στην πολιορκία τον παρηγόρησε με τα εξής λόγια : Σε λοιπούμαι αδελφέ μου παρηγορήσου διότι στους απογόνους σου θα αφήσεις το δικαίωμα να καυχώνται ότι για την πατρίδα έχασες το παιδί σου>>.
Μετά την πτώση του Νιόκαστρου (όπως γράφει ο Φραντζής) βρέθηκαν σε καφενείο ο Παπαναστάσης με τον Γιαννάκη τον Μέλιο, ο οποίος μίλησε περιφρονητικά ακουμπώντας το χέρι στο πιστόλι απειλώντας να κτυπήσει τον Παπά, ο οποίος τράβηξε πρώτος το πιστόλι πυροβόλησε σκότωσε τον Μέλιο και αναχώρησε για τα Φιλιατρά. Το άλλο βράδυ ήλθαν οι συγγενείς του Μέλιου για να εκδικηθούν τον θάνατόν του, όπου σε συμπλοκή που έγινε εφονεύθη ο Ντούφας και επληγώθη στο πόδι ο Παπαναστάσης. Ο Παπάς κατόρθωσε να φύγει απο την μάχη και να φθάσει σε κρυσφήγετο σε μια σπηλιά στον Αϊ Λιά (άλλοι αναφέρουν ότι ήταν στ Στόμιο) με τρείς συντρόφους του τα ξημερώματα. Μετά απο προδοσία Χριστιανιώτη οι πολυάριθμοι Ντρέδες πολιόρκησαν την σπηλιά για οκτώ ημέρες και ανάγκασαν τον Παπαναστάση να παραδοθεί, δίνοντάς του υπόσχεση λόγω τιμής ότι δεν θα κακοποιηθούν ο ίδιος και οι σύντροφοί του. Αλλά εκείνοι μόλις παραδόθηκε ,τον έγδυσαν, του κρέμασαν ένα σάκο γεμάτο πέτρες τον έδεσαν πισθάγκωνα και έτσι τον πέρασαν απο τα Φιλιατρά, όπου μάταια οι κόρες του παρακαλούσαν να τις αφήσουν να τον πλησιάσουν και να τον βοηθήσουν.Με την δύση του ήλιου έφθασαν στην Κυπαρισσία και τον φυλάκισαν στην ακρόπολη του κάστρου, του έδεσαν τα πόδια με σίδερα βάζοντας στο στήθος και τα γόνατα δοκούς και πέτρες. Ο Παπαναστάσης βλέποντας το τέλος του τους είπε : ο θάνατος που θέλετε να δώσετε σε μένα περισσότερη ατιμία θα φέρει σε σας, τα τιμημένα παλληκάρια με το τουφέκι σκοτώνουν άλλα παλληκάρια που να κρατούν και εκείνα τουφέκι, όπως έκανα και εγώ με τον Μέλιο και τον Ντούφα. Εσας ο κόσμος άτιμους ,όπως και είστε, θα σας πει γιατί καταδεχτήκατε να βασανίσετε ανυπεράσπιστο άνθρωπο.>> Στη συνέχεια οι Ντρέδες αποτελείωσαν το θύμα τους. Με αυτόν τον ελεεινό θάνατο κατέληξε ο ήρωας ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ.
Εχει μάλιστα διασωθεί απο τον Παναγιώτη Παπαχριστόπουλοτο τραγούδι που τραγουδούσαν οι Φιλιατρινοί περι το 1850 και το οποίο αναφέρεται στον Παπά. <<Τρία πουλάκια κάθονταν στον αϊλιά στη ράχη τώνα τηράει τα Φιλιατρά τάλλο το Κ(Χ)αλαζώνι το τρίτο όλο παράπονο μοιρολογάει και λέει: πουλάκια μου για τρέξετε στου Νιόκαστρου τις τάπιες μην τύχει και μας φέρετε χαρούμενο μαντάτο πάνω στης Μάλης το βουνό πέρα στο Κ(Χ)αλαζώνι για τον παπά τον ξακουστό τον Παπαναστάση. Και τα πουλάκια απάντησαν κι ανάρια λένε μηδέ στις τάπιες πολεμά μηδέ στο Κ(Χ)αλαζώνι μηδέ στου Τζέκα βρίσκεται μηδέ στην εκκλησιά του με προδοσιά τον πιάσανε του παλιοχριστιανιώτη στην Αρκαδιά τον πήγανε άγρια τον βασάνισαν οι Τούρκοι τον σεβάστηκαν οι Ντρέδες τον σκοτώσαν.>>
Τα ανωτέρω έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό <<ΤΑ ΦΙΛΙΑΤΡΑ>>τεύχος 206 σελ.62-63 και οι πηγές είναι <<ιστορικά διηγήματα>> Σ. Καραβίτη–<<ιστορικαί αλήθειαι 1934 Α. Γρηγοριάδη– Ο Παπαναστάσης ομιλία Θεόδωρου Κανελόπουλου 24/3/1940—Παν. Παπαχριστόπουλου ειδικά άρθρα περ. ΦΙΛΙΑΤΡΑ τευχος 3 σελ. 18 και τεύχος 4 σελ.9. Την συγκέντρωση των στοιχείων και την αναδιμοσίευση φρόντισε ο Γεώργιος Θ. Λάνος 5/1/2013.
ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΛΑΖΩΝΙΤΕΣ
Είναι γνωστό σε όλους και ειδικά στους παλαιότερους ότι στο Χαλαζώνι είχε αναπτυχθεί το αριστερό κίνημα απο το 1931, άλωστε το αποκαλούσαν <<ΜΙΚΡΗ ΜΟΣΧΑ>>.Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο γιατρός Παν. Θεμ. Κανελλόπουλος στο βιβλίο του <<Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΤΡΙΦΥΛΙΑ>>εκδόσεως 1980, η πρώτη οργάνωση Εθνικής Αντίστασης στην Τριφυλία έγινε στο Χαλαζώνι.
Το χωριό είχε παράδοση κομμουνιστικής κίνησης , ο Διονύσιος Μενύχτας συγκρότησε τον πρώτο πυρήνα ΚΚΕ περίπου το 1931 όταν επέστρεψε απο εξορία. Τότε έγινε μέλος ο Σωτήρης Κανελλόπουλος ο οποίος αναδείχθηκε καθοδηγητικό στέλεχος στην Μεσσηνία. Ο Διονύσιος Μενύχτας υπήρξε ο πρώτος εκλεγμένος κομμουνιστής Δήμαρχος στην Ελλάδα , στον Δήμο Σερρών το 1934 και στην συνέχεια εξελέγη βουλευτής του Παλαϊκού μετώπου στον Νομό Σερρών το 1935. Στην ζωή του υπέστη πολλές διώξεις ,φυλακίσεις ,εξορίες και πέθανε το 1966.
Το Χαλαζώνι είχε σσυμμετοχή στα σταφιδικά το 1935, μαζεύτικε όλο το Χωριό με εικεφαλής τους Σωτήρη και Γεώργιο Κανελλόπουλο,Διονύσιο Σαπέρα, Γιάννη Γαραντζιώτη,ξεκίνησαν για τα Φιλιατρά περνώντας απο το Κατσίμπαλι(Εξοχικό) τους ακολούθησαν οι περισσότεροι κάτοικοι,ενώθηκαν με τους Φιλιατρινούς κατέλαβαν την Αστυνομία και το Ταχυυδρομείο παρόλο τον στρατιωτικό νόμο που ίσχυε.
Οι Χράλαμπος Παναγιωτόπουλος και Χρήστος Καλογερόπουλος συνελήφθησαν και βασανίστηκαν ααπο τους Ιταλούς για κατοχή όπλων και ο δεύτερος φυλακίστηκε στην Τρίπολη.Στον πόλεμο με τους Ιταλούς συνελήφθησαν αιχμάλωτοι πολέμου και στάλθηκαν στην Ιταλία ο Χαράλαμπος Παγάνης και ο Φώτης Καναβός οι οποίοι ελευθερώθηκαν με το τέλος του πολέμου.Στον ίδιο πόλεμο τραυματίστηκε και έμεινε ανάπηρος με ένα πόδι ο Θεόδωρος Κόλλιας.
Σε επιδρομή τους οι Γερμανοί στο Χωριό, συνέλαβαν και εκτέλεσαν χωρίς αιτία το 1944 του νεαρούς ΝΙΚΟΛΑΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΚΩΣΤΑ ΜΠΑΪΜΠΟ.
Κατά την διάρκεια του εμφυλίου σκοτώθηκε στον Ταύγετο ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ.
Τα ανωτέρω είναι μια μικρή αναφορά ως φόρος τιμής σε αυτούς που αγωνίστηκαν και έδωσαν και την ζωή τους για αυτήν την χώρα.
Γεώργιος Λανος 8.1.2013.
ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ ΒΛΑΧΟΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Ιερομόναχος Παρθένιος γεννήθηκε στο Χαλαζώνι το 1803. Διετέλεσε εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Φιλιατρών (μετόχι τότε του Πανάγιου Τάφου)μαζί με τον ιερομόναχο Χατζή Ραφαήλ Στελιόπουλο.
Με δική του φροντίδα επισκευάστηκε η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον Αγρίλι το 1831. Σε αναφορά του τότε έπαρχου Κυπαρισσίας προς την γραμματεία Εκκλησιαστικών με αρ.1119/14-3-1834 αναφέρει:<< Ο Ιερός Ναός του Αγρίλι Φιλιατρών ερημοκλήσιον πρότερον επισκευάσθη προ τριών ετών παρά του Παρθενίου Βλαχονικολόπουλου>>. Σε άλλη αναφορά του Νομάρχη Μεσσηνίας Δ.Χρηστίδη 10/3/1834 μεταξύ άλλων διαβάζουμε:Κάποιος Ιερομόναχος Παρθένιος επιχείρησε κατά 1830-1831 να επισκευάσει την εκκλησία ταύτη( της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον Αγρίλι)ερειπίων ούσα και να σχηματίσει εξ αυτής Μονήν.
Η ευλάβεια των κατοίκων και οι αγώνες του Ιερομόναχου συνέτρεξαν ώστε η Εκκλησία να επισκευασθεί να σκεπασθεί και να κατασκευαστούν οι εικόνες. Πλησίον ταύτης να ανεγερθεί ένα οίκημα και να καλλιεργηθεί έως οκτώ στρεμμάτων εκχερσωμένη γή και να φυτευθούν εις αυτήν έως πεντακόσια οπωροφόρα δένδρα. Εκτός τούτων κατόρθωσε να εξορύξει και να εύρη εκεί πλησσίον πηγή ύδατος.
Αναδημοσίευση έγινε απο το περιοδικό <<ΦΙΛΙΑΤΡΑ>>Τεύχος/ 209/ Α.ΤΡΙΜ.. 2013 απο τον Γεώργιο Θ.Λάνο 8/1/2013.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΧΑΛΑΖΩΝΙΤΩΝ
ΑΘΗΝΑ, 01/11/2012
Ο Σύλλογος μας ιδρύθηκε την 20/04/1973 με την επωνυμία ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΤΩΝ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΧΑΛΑΖΩΝΙΤΩΝ (Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ) με νομικό σύμβουλο τον αείμνηστο Δικηγόρο συμπατριώτη μας Τάκη Κόλλια και ιδρυτικά μέλη τους εξής: Γεώργιο Καλογερόπουλο, Παναγιώτη Λυριντζή, Πανταζή Μπουρλά, Γεώργιο Αδαμόπουλο, Θεόδωρο Κόλλια, Γεώργιο Κολομβάκη, Ευστάθιο Ρουμελιώτη, Χαράλαμπο Μπουρλά, Παναγιώτη Κ. Παγάνη, Παναγιώτη Χ. Παγάνη, Ανδρέα Καναβό, Σπήλιο Ι. Σπανό, Γεώργιο Π. Αρβανίτη, Ευστάθιο Π. Αρβανίτη, Κωνσταντίνο Γρ. Αρβανίτη, Σωτήριο Αδαμόπουλο, Σωτήρη Κολομβάκη, Φώτη Καλογερόπουλο, Αναστάσιο Κυριαζόπουλο, Γεώργιο Χ. Παναγόπουλο, Νικόλαο Παπαδόπουλο και Γρηγόριο Κορδή.
Τα Διοικητικά Συμβούλια είχαν τριετή θητεία και εξελέγησαν τα παρακάτω:
10/07/1974. Πρόεδρος: Γεώργιος Καλογερόπουλος – Αντιπρόεδρος: Ιωάννα Αποστολοπούλου – Γενικός Γραμματέας: Γεώργιος Αρβανίτης – Ταμίας: Γεώργιος Κολομβάκης –
Μέλη: Νικόλαος Λάνος , Νικόλαος Παπαδόπουλος, Αναστάσιος Κυριαζόπουλος.
06/05/1977. Πρόεδρος: Γεώργιος Καλογερόπουλος– Αντιπρόεδρος: Αναστάσιος Κυριαζόπουλος – Γενικός Γραμματέας: Γεώργιος Αρβανίτης – Ταμίας: Γεώργιος Κολομβάκης – Μέλη: Νικόλαος Τσάκος , Σπύρος Κανελλόπουλος , Παναγιώτης Ε. Παναγόπουλος .
27/03/1980. Πρόεδρος: Γεώργιος Καλογερόπουλος – Αντιπρόεδρος: Αναστάσιος Κυριαζόπουλος – Γενικός Γραμματέας: Γεώργιος Αρβανίτης – Ταμίας: Γεώργιος Θ. Λάνος Μέλη: Σωτήριος Μαρίνης , Νικόλαος Παπαδόπουλος , Γεώργιος Κολομβάκης.
30/03/1983. Πρόεδρος: Γεώργιος Θ. Λάνος – Αντιπρόεδρος: Σωτήριος Κολομβάκης – Γενικός Γραμματέας: Χαράλαμπος Μπουρλάς – Ταμίας: Σωτήριος Μαρίνης –
Μέλη: Νικόλαος Αντωνόπουλος , Κωνσταντίνος Καλογερόπουλος , Ιωάννα Αποστολοπούλου.
20/10/1985. Πρόεδρος: Παναγιώτης Κ. Παγάνης – Αντιπρόεδρος: Νικόλαος Παπαδόπουλος – Γενικός Γραμματέας: Χαραλαμπος Μπουρλάς – Ταμίας: Σωτήριος Μαρίνης – Μέλη: Παναγιώτης Ε. Παναγόπουλος , Σωτήριος Καναβός , Δημήτριος Πανταζόπουλος .
09/10/1988. Πρόεδρος: Παναγιώτης Κ. Παγάνης – Αντιπρόεδρος: Αναστάσιος Κυριαζόπουλος – Γενικός Γραμματέας: Ιωάννης Π. Λυριντζης – Ταμίας: Χαράλαμπος Καναβός – Μέλη: Γεώργιος Χ. Παναγόπουλος , Αντώνης Σ. Παναγόπουλος ,Παναγιώτης Κολομβάκης .
27/10/1991. Πρόεδρος: Παναγιώτης Κ. Παγάνης – Αντιπρόεδρος: Αναστάσιος Κυριαζόπουλος –Γενικός Γραμματέας: Ιωάννης Π. Λυριντζής – Ταμίας: Χαράλαμπος Καναβός – Μέλη: Γεώργιος Χ. Παναγόπουλος , Δημήτριος Πανταζόπουλος, Παναγιώτης Κολομβάκης.
22/11/1994. Πρόεδρος: Γεώργιος Καλογερόπουλος –Δεν υπάρχουν άλλα στοιχεία.
22/11/1997. Δεν υπάρχουν στοιχεία.
30/10/2000. Πρόεδρος: Γεώργιος Π. Αρβανίτης – Αντιπρόεδρος: Νικόλαος Αντωνόπουλος –Γενικός Γραμματέας: Πανταζής Μπουρλάς – Ταμίας: Γεώργιος Θ. Λάνος –
Μέλη: Χαράλαμπος Καναβός , Φώτης Παπαδόπουλος , Κωνσταντίνα Γαραντζιώτη- Πούλιου.
03/11/2003. Πρόεδρος: Γεώργιος Π. Αρβανίτης – Αντιπρόεδρος: Παναγιώτης Μπουρλάς – Γενική Γραμματέας: Κωνσταντίνα Γαραντζιώτη –Πούλιου – Ταμίας: Γεώργιος Θ. Λάνος –
Μέλη: Χαράλαμπος Καναβός , Νικόλαος Αντωνόπουλος , Ιωάννης Λυριντζής .
07/11/2006. Πρόεδρος: Γεώργιος Θ. Λάνος – Αντιπρόεδρος: Νικόλαος Αντωνόπουλος – Γενική Γραμματέας: Κωνσταντίνα Γαραντζιώτη –Πούλιου – Ταμίας: Παναγιώτης Μπουρλάς – Μέλη: Χαράλαμπος Καναβός , Ελένη Παναγοπούλου-Βαράκη, Αθανάσιος Ζαχαράκης.
24/11/2009. Πρόεδρος: Γεώργιος Θ. Λάνος – Αντιπρόεδρος: Νικόλαος Αντωνόπουλος – Γενική Γραμματέας: Κωνσταντίνα Γαραντζιώτη-Πούλιου – Ταμίας: Παναγιώτης Μπουρλάς – Μέλη: Χαράλαμπος Καναβός , Ελένη Παναγοπούλου-Βαράκη, Αθανάσιος Ζαχαράκης.
08/11/2012. Πρόεδρος: Αθανάσιος Ζαχαράκης – Αντιπρόεδρος: Σταύρος Κολομβάκης Γενική Γραμματέας: Ελένη Παναγοπούλου-Βαράκη-Ταμίας: Κωνσταντίνα Γαραντζιώτη -Πούλιου Μέλη: Γεώργιος Θ. Λάνος , Σπήλιος Κ. Σπανός, Παναγιώτης Μπουρλάς.
25/10/2015. Πρόεδρος :Αθανάσιος Ζαχαράκης- Αντιπρόεδρος :Γεώργιος Π. Λάνος – Γενική Γραμματέας: Ελένη Παναγοπούλου-Βαράκη – Ταμίας :Περικλής Αρβανίτης – Μέλη:Γεώργιος Θ Λάνος – Κων/να Γαραντζιώτη-Πούλιου – Σταύρος Κολομβάκης.
13/08/2016. Γενική Συνέλευση στο Χαλαζώνι –Πρόεδρος: Ελένη Παναγοπούλου – Βαράκη – Αντιπρόεδρος: Γεώργιος Π. Λάνος – Γενικός Γραμματέας: Αθανάσιος Ζαχαράκης – Ταμίας : Περικλής Αρβανίτης – Μέλη: Γεώργιος Παπασταφίδας- Δήμητρα Κυριαζοπούλου – Κων/να Γαραντζιώτη-Πούλιου.
10/8/2019. Γενική Συνέλευση του Συλλόγου στο Χαλαζώνι όπου έγινε οικονομικός και διοικητικός απολογισμός. Μετά από εκλογές εξελέγησαν οι εξής : Πρόεδρος Ελένη -Βαράκη Παναγοπούλου –Αντιπρόεδρος Γεώργιος Π. Λάνος – Γενική Γραμματέας Γιάννα Κ. Αντωνοπούλου – Ταμίας Περικλής Γ. Αρβανίτης – Μέλη Δήμητρα Α. Κυριαζοπούλου – Χρήστος Α. Καλογερόπουλος – Γεώργιος Ι. Λάνος –
11/8/2022 Γενική συνέλευση του Συλλόγου στο Χαλαζώνι όπου έγιναν εκλογές και εξελέγησαν :Πρόεδρος Ιωάννα Αντωνοπούλου – Κάππα / Αντιπρόεδρος Γεώργιος Π. Λάνος / Γραμματέας Δήμητρα Καλογεροπούλου – Γιάννη / Ταμίας Περικλής Αρβανίτης / Μέλη: Γεώργιος Ι. Λάνος / Θεοδώρα Κορδή / Παναγιώτης Γ. Αλεξανδρόπουλος.
Την επιμέλεια και την συγκέντρωση Κοεδή / Παναγιώτης Γ. Αλεξανδρόπουλος των στοιχείων επιμελήθηκε το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου Γεώργιος Θ. Λάνος.
ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΧΑΛΑΖΩΝΙΟΥ
Με την ευκαιρία της αφιέρωσης στο Χωριό μας του περιοδικού ΦΙΛΙΑΤΡΑ, κρίναμε σκόπιμο να θυμηθούμε και να καταγράψουμε όσους διετέλεσαν Πρόεδροι στην Κοινότητα Χαλαζώνίου και με το έργο τους βοήθησαν στη βελτίωση της ζωής των συγχωριανών μας .
Μετά από λεπτομερή μελέτη των αρχείων της κοινότητας( είναι διαθέσιμα από το 1932 έως το 2012) προέκυψαν τα παρακάτω αποτελέσματα .
1ος/1932 – 10ος/1932 ΚΩΝ/ΝΟΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
10ος/1932 – 3ος/1934 ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ
3ος/1934 – 4ος/1934 ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ
4ος/1934 – 1ος/1935 ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΚΑΝΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
1ος/1935 – 3ος/1936 ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΓΑΝΗΣ
3ος/1936 – 12ος/1936 ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ
12ος/1936 – 9ος/1938 ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΤΣΕΤΣΕΝΕΚΟΣ
9ος/ 1938 – 4ος /1940 ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
4ος/1940 – 3ος/1941 ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΓΑΝΗΣ
3ος/1941 – 8ος/1945 ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ
8ος/1945 – 5ος/1947 ΓΕΩΡΓΙΟΣ Κ. ΚΟΛΛΙΑΣ
5ος/1947 – 6ος/1948 ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
6ος/1948 – 6ος/1951 ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΤΣΕΤΣΕΝΕΚΟΣ
6ος/1951 – 5ος/1959 ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ
5ος/1959 – 12ος/1961 ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΥΡΙΝΤΖΗΣ
12ος/1961 – 8ος/1963 ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΤΣΕΤΣΕΝΕΚΟΣ
8ος/1963 – 1ος/1968 ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
1ος/1968 – 1ος/1969 ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΓΑΝΗΣ
1ος/1969 – 1ος/1970 ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
1ος/1970 – 1ος/1973 ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΓΑΝΗΣ
1ος/1973 – 1ος/1975 ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΥΩΤΗΣ
1ος/1975 – 1ος/1983 ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΛΑΝΟΣ
1ος/1983 – 1ος/1991 ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
1ος/1991 – 1ος/1995 ΠΑΥΛΟΣ ΛΑΝΟΣ
1ος/1995 – 1ος/1999 ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΑΡΕΔΡΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ ΧΑΛΑΖΩΝΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΦΙΛΙΑΤΡΩΝ
1ος/1999 – 1ος/2003 ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΝΑΒΟΣ
1ος/2003 – 1ος/2007 ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ
1ος/2007 – 1ος/2011 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΣΟΥΛΟΣ
ΠΑΡΕΔΡΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΣ ΧΑΛΑΖΩΝΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ
1ος/2011 – 1ος/2015 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΣΟΥΛΟΣ
1ος/2015- 1ος/2020 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΣΟΥΛΟΣ
1ος/2020 – 11ος/2020 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΣΟΥΛΟΣ
17/1/2021 – ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΘΗΝΑ 18/1/2021
Η έρευνα έγινε από το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου Γεώργιο Λάνο.
ΑΘΗΝΑ 10/12/2012
ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΟΥΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ
Σε όλους μας αρκεί ένα μικρό ερέθισμα να ξαναθυμηθούμε πράγματα και γεγονότα που ζήσαμε πρίν από αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό το ερέθισμα μας το έδωσε το περιοδικό ΦΙΛΙΑΤΡΑ και η αφιέρωσή του στο ΧΑΛΑΖΩΝΙ. Θυμηθήκαμε όλους αυτούς τους συγχωριανούς μας που ξενιτεύτηκαν για να βελτιώσουν την ζωή τους αλλά και την ζωή των οικογενειών που άφησαν πίσω στέλνοντας τα αλησμόνητα τσέκ .Οι εποχές της μεγάλης μετανάστευσης ήταν κάπως σαν της σημερινές που χαρακτηρίζονταν από φτώχεια και ανεργία.
Αρκετοί από τους σημερινούς πενηντάρηδες και μεγαλύτεροι έχουν ζήσει του σπαρακτικούς αποχαιρετισμούς δικών μας ανθρώπων συγγενών και αδελφών που αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν και πολλοί δεν επαναπατρίστηκαν ακόμα άλλοι δε άφησαν την τελευταία τους πνοή στην ξενιτειά. Ολοι απέκτησαν οικογένειες και στην ουσία υπάρχει ένα Χαλαζώνι διάσπαρτο σε όλη την οικουμένη, όπως μια Ελλάδα εκτός Ελλάδος .
Οι πρώτοι Χαλαζωνίτες άρχισαν την μετανάστευση πριν ακόμα από το 1890 και είναι οι εξής:
ΘΕΟΔΩΡΟΣ Α. ΛΑΝΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΛΑΝΟΣ ‘’
ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ‘’
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΓΑΝΗΣ ‘’
ΦΩΤΗΣ ΚΑΝΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ‘’
ΝΙΚΟΣ ΚΑΝΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ‘’
ΣΤΑΘΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ‘’
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ‘’
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ‘’
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ‘’
Οι νεώτεροι ξεκίνησαν από το 1945 και μετά και είναι οι εξής :
ΧΡΙΣΤΟΥΛΑ ΜΠΑΙΜΠΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
ΝΤΙΝΑ ΣΠΑΝΟΥ ‘’
ΧΡΙΣΤΟΥΛΑ ΣΠΑΝΟΥ ‘’
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ‘’
ΣΟΦΙΑ ΚΥΡΙΑΖΟΠΟΥΛΟΥ ‘’
ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΚΑΝΑΔΑ
ΟΛΓΑ ‘’ ‘’
ΘΩΜΑΣ ‘’ ‘’
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΝΑΒΟΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
ΝΙΚΟΣ Κ. ‘’ ‘’
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Κ. ‘’ ΑΜΕΡΙΚΗ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ‘’ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ‘’ ‘’
ΓΙΑΝΝΗΣ Δ. ‘’ ΑΜΕΡΙΚΗ
ΚΙΚΗ Δ. ‘’ ‘’
ΚΩΣΤΑΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
ΑΓΓΕΛΟΣ ‘’ ΑΜΕΡΙΚΗ
ΣΩΤΗΡΙΟΣ ‘’ ‘’
ΧΡΥΣΑΝΘΗ ‘’ ‘’
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΚΑΝΑΔΑ
ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΛΟΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ‘’ ‘’
ΞΕΝΗ ΤΣΟΥΛΟΥ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΤΣΟΥΛΟΣ ‘’
ΤΑΚΗΣ ΤΣΟΥΛΟΣ ‘’ ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΟΥΛΟΣ ‘’ ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗ
ΛΙΤΣΑ ‘’ ‘’
ΝΟΤΗΣ ‘’ ‘’
ΑΛΕΞΗΣ ‘’ ‘’
ΕΦΗ ‘’ ‘’
ΣΩΤΗΡΙΑ ΓΑΡΑΝΤΖΙΩΤΗ ΚΑΝΑΔΑ
ΤΑΣΟΣ ΜΑΡΙΝΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
ΣΟΦΙΑ ΚΑΝΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗ
ΕΛΕΝΗ ΛΑΝΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗ
ΝΙΚΟΣ ΚΑΝΑΒΟΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗ
ΜΑΙΡΗ ‘’ ‘’
ΓΕΩΡΓΙΑ ‘’ ‘’
ΡΕΝΑ ‘’ ‘’
Η καταγραφή έγινε από τον Γεώργιο Λάνο με στόχο να καταγραφούν όλοι οι ξενιτεμένοι, εάν παρόλη την προσπάθεια ξέχασα κάποιους εδώ είμαι να επανορθώσω. Στην προσπάθειά μου αυτή είχα συμπαραστάτες τους Μπάμπη Καναβό , Γιώργο Α.Σμυρνή, Τάσο Καναβό και τους οποίους ευχαριστώ.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΑ ΦΙΛΙΑΤΡΑ 4ος/6ος/2017 ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ.
ΧΑΛΑΖΩΝΙ 1940-1950 ΠΕΡ.¨ΦΙΛΙΑΤΡΑ¨
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2020
H ΖΩΗ ΣΤΟ ΧΑΛΑΖΩΝΙ 1950-1970